yeni insanlarla tanışmak

her tanıştığın insandan yeni bir şeyler öğreniyosun bu benim çok hoşuma giden bi durum ama bazen de keşke tanışmasaydım dediğimiz kişiler oluyo hayatımızda onlar sayesinde de güven problemim bi kat daha artıyor yani hem iyi hem kötü etkisi var

eskilerinden daha iyi olmayacaksa gereksiz olan bi eylem.

zorlandığım konulardan birisi. muhabbet kurma konusunda başarılı olmadığım için ancak konuşmayı seven insanlarla arkadaşlık kurabiliyorum.

o kadar güzel ki çok iyi anlaşıyoruz . böyle onun sıcaklığı ...daha önce hep varmış sonra tekrardan hayatıma gelmiş gibi .

iyidir iyi hem delikanli adamin cevresi genis hatunu tek olur.

çekingen bir yapınız varsa bu durum sizi korkutur ve (bkz: ilk girdi) bu işin zaten kötü bir iş olduğuna kendinizi ikna etmeye çalışırsınız. amaan canım zaten sıkıldım artık tanışmaktan şeklinde avutmaya çabalamayın hiç. mis gibi eylemdir ve herkes tarafından mutlaka yapılmalıdır.

yeni biriyle tanışmak istiyorum elbette ama öyle adını soyadını bilmek gibi olmayacak bu tanışma. en sevdiği renkten içtiği çaya kaç şeker attığına veya çayı sevmediği için kahvesini nasıl içtiğine kadar. öyle tanımalıyım ki onu aynı yıllardır berber oynayan futbolcuların nereye kopacağını nereye top atacağını bildiği gibi tanımalıyım. neye sevinir neye kızar neye küser. ona ne yapılsa o hangi refleksi gösterir. neyi okumayı sever. nelerden nefret eder. nelere şaşırır veya üzülür. liste böyle uzar. ama gel gör ki ne yeni insanlar tanımaya takatim var ne de bu konuda şevkim. ama böyle tanıyabileceğim dostum/sevgilim olur birgün inşallah.

artık insanlar kendilerini o kadar soyutlamışlar ki tanımadığım bir insana yaklaşmaya korkar oldum. küçükken ne güzel " arkadaş olalım mı? " kalıbımız vardı. bu cümle sayesinde istediğimiz kişiyle arkadaş olabiliyorduk.

en sevdiğim olaylardan biridir.

uzun yolculara tanımadığım insanlarla tanışmak büyük zevk benim için insana yol arkadaşı lazım. bu işin kötü yanı ise yol bitince arkadaşlığimda bitmesi.

istemiyorum. gerçekten artık yeni birilerine yetmek, sorunlarıyla boğuşmak, minnet borçlarıma yenilerini eklemek istemiyorum. her tarafı tutarsız... sırf bunun için yurttan bile çıkmayı düşünüyorum. her gün bir arkadaşımın oda arkadaşı ya da en yakın arkadaşını tanımak, bilmek, görmek istemiyorum. tanıdıklarım bana yetti.

i̇stiyorum çevremde farklı yüzler olsun ama kendimi tanıtmak yoruyor.

yeni bir ülkede yeni insanlarla tanışmak aklımın ucundan geçmezdi. şimdi 99milletten insanla tanışıyorum. garip

din, dil, ırk ve cinsiyet farketmiyor, yeni insanlarla tanışmayı seviyorum. insanların hayatlarını, yaşam tarzlarını, norm ve değerlerini merak ediyorum ve bunları karşılıklı paylaşmak, muhabbet etmek hoşuma gidiyor. insanlar beni fazlasıyla hayal kırıklığına uğratmış olsa da yeni insanlar tanımaktan kaçınmıyorum.

bugün yeni biriyle tanıştım hani arkadaş anlamın da hiç beklemediğim gibi çıktı.

çok zor geliyo ya bu üşeniyorum

güzel ama bir sürü de soru demek. bazen o sorulardan çok bunalıyor insan.

bir zamanlar keyif aldığım ama artık mümkün olduğunca kaçtığım/minimuma indirdiğim eylem. hayatımdakileri tanıdığımı sanmalarım yetiyor, bir de yenilerini tanıyorum sanmakla uğraşamam. artık zor geliyor, yeni birini hayatına al huyunu suyunu öğren falan filan eziyet gibi ya. ben almam, alana da mani olmam.

isim gereği her ama her gün onlarca kez gerçekleştirmek zorunda olduğum eylem. çok içtenlikle söyleyebilirim ki neredeyse tanıştığım, konuşmak zorunda kaldığım her insan beni tüm insanlıktan biraz daha soğutuyor. (bkz: herkesten ve her şeyden nefret ediyorum)

bende alerji yapıyor.

bir yanım bunu fena hâlde istiyor. birileri huyumu suyumu öğrensin, benim hakkımda bir şeyler düşünsün diye ölüyorum. ben de onların mutluluğunu, hüznünü bileyim ve paylaşayım istiyorum sonra. öte yanımsa kendimi "ben şuyum ve de buyum..." diye tanıtmama asla ama asla izin vermiyor. sen hiçbir şey değilsin, onlara da bir şey ifade etmeyecek seninle tanışmak, diyor bana içimdeki bu ses.

devamlı arkadaşlık içim dm pls.:) ya hu yeşili görmeyeli ne kadar uzun zaman oldu. asdfghjklşi

ihtiyacım olan durum.. yeni hikayeler dinleyip, yeni dersler çıkarmak hoş.

ya çok üşendirici bir şey değil mi? bana zor geliyor bir insanı tanımak. kaç senelik arkadaşın oluyor ama yine de tanıyamıyorsun bazen. i̇nsanlar çok değişik...

zamanında tanıştık bir hayırları olmadı zararları oldu djdjdjdhd kolay kolay kimse ile tanışmıyorum artık iş ortamı gereğince oluyor ondan fazlası yok basım ağrıyor benim ya insan çekemiyorum.

yenilik her zaman iyidir. yeni insanlarla tanışmak da birçok farklı yönlerden size yenilik sağlayacaktır. lakin kendimi tanımadan başkalarını tanımak için bütün duvarlarımızı indirdiğimizde kaybeden biz oluyoruz ve suçu yeni insanlara atıyoruz. biz insanlar deneyimlerden gözlemlerden tecrübe çıkarımları yapmadığımız için sürekli aynı hatalara düşüp ya milleti suçluyoruz yada şans kısmet diyoruz. duruşunuz net, karakteriniz ve amacınız belirli olduktan sonra size hiçbir yeni insan zarar veremez. siz yeni insanlardan bir şeyler koparmaya çalışıyorsanız o başka tabii. ya şu adamın çevresi geniş, bana bi’ faydası olur tanışayım! ya şu kız bana verir mi tanışayım! şunların arkadaş ortamında para dönüyor bana da düşer! şunların şöyle ortamları var, böyle arabaları var... gibi gibi birçok menfaatle birileriyle tanışmaya çalışırken duvara çarptığınızda hemen ya bu insanlar çok kötü diyorsanız, orada da bir terslik var.

ne gerek var?

daha hayatımızdakilerini tam tanımıyoruz be

of amina koyim okul açılacak bir hafta sonra. gereksiz gereksiz bir sürü insan. tanışma olayları cart curt.

güzel şeydir insanı yaşama bağlar . tabi tanıştığınız kişiler kafa denginiz falan ise bu durum gerçekleşir . her önünüze gelenle tanışmaya çalışırsanız sonuçları sizin için üzücü olur

tanışmak isteyen varsa buyursun.

bazen gerekiyor sanırım ama bende o sosyallik yok

bu aralar en çok ihtiyacım olan şeylerden. farklı insanlar tanımak, farklı hikayeler dinlemek istiyorum. fakat sözlüğe girmeyeli buralar çok ıssızlaşmış.

günlük hayatımda insanlarla tanışmaya biraz çekinirim hatta bazen muhabbet etmek için girişimde bulunduklarında biraz garipseyip uzaklaşmaya çalışıyorum fakat var ya bundan sonra asla yapmıcam bu konuda girişken olmaya karar verdim çok iyi arkadaş olabileceğim insanları kaçırıyorum

tanışınca o kişiyle iyi olup olmayacağımızı az çok anlıyorum. ve ona göre yol çiziyorum. bir yandan da aşırı keyifli bir olay. hele sohbeti iyi biriyse. tanıştığım biri var ne zaman görse gel otur allah aşkına diyor... biraz ısrarı fazla olması dışında bu hayatta çok şey yaşadığı belli olan biri. i̇lk aklıma bu yeni tanıştığım kişi geldi yazayım dedim bende.

yapamadığım yapsamda kendi ruh halimde değilken yapabildiğim bir eylem. liseden hocam bana hala ara sıra görevler verir kendimle çok uğraşmamam için en son verdiği görev yeni insanlarla tanış dedi arkadaş edin demişti :d canım hocam denedim ama olmuyo

bazen keyiflidir. bir keresinde bir radyo yayınında bir adam tanımıştım. bakış açısından kendini ifade edişine, fikirlerinden mizah anlayışına kadar farklı bir adam olduğu her halinden belliydi. sohbet sırasında kendini iyice tanıttı. odtü felsefe mezunu, 40'a merdiven dayamış bir abimizmiş. yayın sırasında ise çalışıyordu. taksici olarak.. sonra ona da açıklık getirdi. hayatın deneyimlerden ibaret olduğunu söylediğinde bu dünyada yalnız olmadığımı hissettiğim anlardan birini yaşattı bana. meğerse o güne kadar yapmadığı iş kalmamış. kuaförlük, gece bekçilik, inşaat işçiliği, turist rehberliği, tercümanlık.. sırada ne olduğunu sorunca "2 hafta sonra doğu tarafına gidiyorum çobanlık yapmak için. peygamber mesleği derler. denememek olmaz." cevabını aldık. şimdi nerde, ne yapar kim bilir... . bir başka adamdan daha söz edeyim. şehirlerarası bir yolculuk sırasında, alacakaranlık zamanı bir dinlenme tesisinde mola vermiştik. arkadaşlarla biraz turlamak için dışarı çıktığımızda, ana yolun berisinde bir adamın otostop çektiğini gördük. yaşlı bir adamdı. tam yaşını bilmiyorum ama 50'yi geçik olduğunu tahmin ediyorum. onu öyle görünce gidip sormak istedik, gideceği yer bize de uygunsa bizimle gelmesinde bizce bir mahsur yoktu çünkü. gittik sorduk, rotamız uyuşmadı. ama konuşmayı kesmedik, sohbete daldık. adam bize hayatı kısaca anlattı, başta inanmadık. demesine göre ultra zengin bir adammış. her ay en az 1 haftasını meteliksizce keşiş hayatı yaşamaya ayırır, o süreçte de şehir şehir seyehat edermiş. dediğim gibi başta inanmadık. adam da bunu sezdi ki cebinden iki telefon çıkardı. biri bizim tüm telefonlarımızdan daha pahalı. diğeri milenyumdan kalma, kamerasız bir takoz. bakın dedi; bunlar beni hayata bağlayan şeyler. bu tuşlu telefon benim mutluluğum. -akıllı telefonu göstererek- buysa diğer tüm yaşamsal ihtiyaçlarımı bana sağlar. bir telefonum açıkken diğeri kapalı olur. ayrı hayatlar, ayrı şartlar.. biz tabii hala inanamıyoruz. baktı olacak gibi değil, sırf bize boş yapmadığını göstermek için açtı akıllı telefonu, galerisini gösterdi. adamda yok yok ulan. araba koleksiyonundan tut tekneye kadar. o an yaşadığımız şoku unutmamız mümkün gözükmüyor. velhasıl; hayat ve insanlar bazen fazla ilginçtir.

bayılırım, gelin tanışıp kaynaşalım

benim için fobi haline gelmiş bir olay. üniversitede 4. sınıfı yarıladım, okul bitiyor ancak hala daha fakültemden bir insan evladıyla arkadaş olamadım. bazen bir merhaba demek bile o kadar korkunç gözüküyor ki gözüme, koca amfideki tek başınalığı hak ediyorum sanırım.

tanışamıyorum maalesef.

yeni bir kitaba başlamak gibidir. kişinin tecrübeleri dinleyip kendine ders çıkarması gibi güzellikleri vardır. ne demişler, hayat her şeyi tecrübe edemeyecek kadar kısadır.

Oldukça zor bir eylem. Bir insanı tanımak gerçekten çok zordur. Her şeyden önce fazlasıyla zaman ve emek ister. Ayrıca ayırmış olduğunuz bu zaman ve vermiş olduğunuz bu emeğin boşa çıkma durumu oldukça yüksektir. Bir insanı ancak onun müsade ettiği kadar tanıyabilirsiniz. Bu yüzden size kendisine dair ne vereceği, ne kadar vereceği bilinmez. Dediğim gibi zordur ama güzel olabilir.

Fazlası zarar eylem. Çünkü her insan normal çıkmayabiliyor. Selam verip borçlu çıkmak deyimi var hani, onun gibi. İyi niyetle biriyle tanışıyorsun senden olmayacak şeyler isteyebiliyor. Ya da anlamsız davranışlar gösterebiliyor. O yüzden belli aralıklarla yapılması gerekir. Herkesle tanışmaya gerek yok.

Çok zorlandığım bir olay maalesef.

ne yapacaksınız yeni insanları, oturun önce bir kendinizle tanışın amına koyim. hayatlarınız insan çöplüğü zaten. yeni çöplere gerek yok.

eskiden çok konuşkan biriydim. şuan ise insanlarla tanışıp, sohbet etmekte çok zorlanıyorum. ne konu açabiliyorum ne de açılan konuyu takip edebiliyorum. bazı bir kaç kişiyle güzel iletişim kurduğum oluyor ama artık cidden zorlandığımı hissetmeye başladım. ya insanlar çok samimiyetsiz ya da ben eski samimiyetimi kaybediyorum.

Aslında seviyorum ama reelde ayda yılda bir yapıyorum maalesef ☹️ tanışınca çok da güzel geçiyor aslında vaktim ama ne biliyim denk gelmiyorum da pek aslında. Kaçıyorum aslında da kendime itiraf etmiyorum. Çıkıp bi kahve içip yemek yiyip saatlerce sohbet etmelik arkadaşlarım pek kalmadı hepsi evlendi ve nispeten uzak yerlere taşındı. Gündemler de değişti tabi :/ kaynana sorunları dinliyorum artık :d neyse halledicem iş hayatında yeni çevre yapıcam mecbur da yaştan dolayı onlar da evli olur :/ o kısmı nasıl halledicem bilemiyorum. Kahve içmelik bekar kızlar dm Sapık değilim Şaka yaptım dm atmayın görüşemem sosyalleşemem üşeniyorum

Küçüklüğümden beri bu konuda hep çok zayıfım. Sosyal medyadan falan çok rahat konuşabiliyorum, tanışabiliyorum fakat yüz yüzüyken iletişimim sıfır. Küçükken de hep tek kaldığım için babam mahalleden yaşıtlarımı eve getiryodu, onlarla da sosyalleşemiyodum. Yazık adamın tüm çabası boşa gitti hahsjajana

hayatımdaki nerdeyse bütün arkadaşlıklar ilk adımı karşı tarafın atmasıyla başladı. o yüzden sadece karşımdaki kişi benimle sohbet etmeye başlayınca yeni biriyle tanışabiliyorum